13 Augustus 2025
Uitdaging met één seconde – Hackaday’s 1Hz Challenge
Eerder dit jaar schreef Hackaday de 1Hz challenge uit: een uitdaging waarbij er precies één keer per seconde iets moet gebeuren. Helemaal mijn ding. Terug van zomervakantie heb ik nog zes dagen om iets te bedenken en in te sturen – de sluitingstermijn is 19 augustus. Er zijn vier categorieën: Timelords – hoe precies kun je die hartslag krijgen, Ridiculous – nauwkeurigheid is mooi, maar absurditeit wint, Clockwork – voor de echte klokkenmakers, en Could Have Used a 555 – voor iedereen die z’n project bouwt rond de legendarische NE555.
Ideeën tijdens vakantie
Op vakantie loop ik in gedachten mijn voorraadkasten na. Wat kan er elke seconde gebeuren? Ideeën schieten voorbij: een woordklok, een 1Hz-useless box, een waterdruppelaar (ook leuk in cafés), een huisdier-activator die elke seconde een snoepje lanceert, een tennisbal in een buis met ventilator, en zelfs een automatische HID-gedichtengenerator die elke seconde een nieuw karakter uittypt. Eenmaal thuis besluit ik het over een andere boeg te gooien en te gaan voor de categorie Ridiculous – waar nauwkeurigheid mooi is, maar absurditeit wint.
Dobbelstenen en geluk
Tijdens mijn reis zie ik overal mensen spelletjes doen met dobbelstenen. Geluk en snelheid van handelen staan centraal. Dat brengt me op een idee. In mijn onderdelenvoorraad ligt nog een BTR MARk-E08 multifunctioneel tijdrelais, programmeerbaar met potmeter en dipswitches. Ook heb ik twee elektronische dobbelsteen-kits, ooit aangeschaft voor lessen in basiselektronica en solderen. De combinatie vormt de basis voor mijn 1Hz Dobbel.
Tijdrelais en dobbelstenen
Het BTR MARk-E08 tijdrelais kan werken als start- of stopvertraging, maar ook in een ‘blink’-modus. De potmeter loopt van 0 tot 10 seconden. Aangesloten op het lichtnet heb ik snel mijn 1Hz-puls voor elkaar. De dobbelstenen draaien op een STC Micro 8G1K17A microcontroller (8051-core met interne oscillator) met zeven groene leds voor de ogen, gevoed door CR2032-batterijen. Normaal worden ze geactiveerd door een bewegingssensor met een balletje op een veertje, maar voor deze challenge gebruik ik het contact direct als ingang vanaf het tijdrelais.
Bouw in Manhattan-stijl
Voor de bouw kies ik een ‘Frankenstein–Manhattan’-stijl met buigen en solderen. De verbinding tussen tijdrelais en dobbelstenen maak ik van 1,5 mm² koperdraad. Ik meet alles nauwkeurig, zet de dobbelstenen onder 25 graden, knip en buig de draden symmetrisch en soldeer ze aan de activeringscontacten. De koperdraden stabiliseer ik eerst, zodat het geheel stevig staat.
Afstellen en testen
Op afstand zijn de dobbelstenen goed leesbaar. Met de dipswitches stel ik het tijdrelais zo in dat het schakelt op de neergaande flank – dat blijkt het meest betrouwbaar. Met de stopwatch op mijn iPhone kalibreer ik de potmeter zodat er exact elke seconde een trigger wordt gegeven.
Eindresultaat en plezier
Daarmee is mijn inzending klaar. Leuk om te bedenken, nog leuker om te bouwen. Dit soort challenges prikkelt mijn creativiteit, leidt tot aansprekende projecten en maakt techniek toegankelijk en bespreekbaar – ook met mensen die geen nerd zijn.