4 april 2024
De afgelopen weken heb ik het elektronische binnenwerk van Lydia Fraaije’s ‘Sluggy’ ontwikkeld. Sluggy is de verbeelding van een onderwaterwezen dat aandacht vraagt voor het belang van waardering en behoud van het natuurlijke evenwicht. Diepzeemijnbouw vormt een grote bedreiging voor de ecologische samenhang op grote diepten. Met Sluggy geeft Lydia als miomimicry- en biophilic-architect vorm aan een aaibaar en tastbaar object tijdens het Light on Labs-evenement van 1-7 april in ‘s-Hertogenbosch. Tijdens Light on Labs zijn bezoekers welkom bij Cor Unum, Glaslab Den Bosch, het Grafisch Atelier Den Bosch en SPARK Lab. Tijdens deze experimentele werkperiode verkennen vier makers, Ai Hashimoto, Hanna Kooistra, Lydia Fraaije en Manita Kieft, de grenzen tussen keramiek, glas, print en biobased materialen.
In aanloop naar Light on Labs heb ik vanuit SPARK, samen met Lydia een technische realisatie gemaakt van haar wens voor een aaibaar beestje dat reageert op aanraking en dynamiek in beweging. Het binnenwerk is gebaseerd op een Arduino Sense BLE Rev2, voorzien van een hele reeks sensoren. Deze sensoren registreren onder andere beweging, versnelling, geluid, temperatuur, luchtvochtigheid, licht en veranderingen in luchtdruk. Deze sensoren kunnen met hoge snelheid worden uitgelezen en met behulp van een algoritme worden omgezet in vooraf vastgestelde lichtpatronen.
De lichtpatronen in Sluggy visualiseren de verschillende lichaamsonderdelen, van kop tot staart en van wang tot oor. In totaal worden er 12 onderdelen onderscheiden, die in de verschillende scènes worden voorzien van diverse lichtpatronen. De energievoorziening komt van een oplaadbare 2000mAh LiPo-accu, geladen en gecontroleerd door een Seeed LiPo Rider Plus-module. Deze zorgt voor een evenwichtige lading en voldoende stroomvoorziening om alle 144 NeoPixel-leds aan te kunnen sturen. Met een volledige acculading kan Sluggy meerdere uren zelfstandig reageren op aanraking en beweging.
Tijdens de ontwikkeling van de verschillende scènes is een debugfunctie ingebouwd waarmee real-time de actuele hoek en acceleratie kunnen worden gemeten. Op basis van deze gegevens kunnen de drempelwaarden voor de verschillende scènes worden bepaald. De fysieke plaatsing van de Arduino Sense bepaalt in hoge mate welke niveaus moeten worden bereikt om een bepaalde scène te activeren. Zo wordt onderscheid gemaakt tussen de ‘Droomstand’, ‘Trage Hartslag’, ‘Volledige Liefde’ en ‘Boos’. Met deze scènes wordt de emotionele staat van Sluggy uitgedrukt.
Het vertalen van creatieve uitingen naar praktische elektronische metingen en aansturingen van NeoPixels vereist inlevingsvermogen en gedegen kennis van elektronica, programmeren, solderen en monteren. Deze combinatie vind ik leuk. Het meegaan in de denkpatronen van kunstzinnige vormgeving, het samensmelten van verschillende ambachten en de harde techniek van elektronica vormen een interessante combinatie waarin ik volledig mijn eigen creativiteit kwijt kan.
