30 januari 2024
Voor een nieuw project ben ik afgelopen week op zoek gegaan naar zeer kleine neopixels die met de hand gesoldeerd kunnen worden. Na een zoektocht binnen de beschikbare pixels is mijn keuze gevallen op de Adafruit Neopixel Nano WS2812B – 2020 met een formaat van 2×2 mm. Deze pixels zijn SMD-componenten en voorzien van 4 contactvlakken waarmee de spanning (+ & -) en de data (inkomend en uitgaand) verbonden kunnen worden. De interne processor zorgt voor een constante 12mA stroombegrenzing, waardoor een constante en gelijkmatige lichtverdeling binnen de neopixel verzekerd is.
Omdat ik verwachtte dat het niet meteen de eerste keer goed zou gaan met het handmatig solderen van SMD-componenten, heb ik meteen een groter aantal besteld. Ze zijn verpakt per 10 stuks en komen als losgeknipt deel van een SMD-rol. De kosten van de pixels zijn beperkt tot nog net geen 40 cent per stuk. In de praktijk blijkt dat bij het handmatig solderen de neopixel echt goed vast moet liggen om niet door cohesiekrachten vastgeplakt te worden aan de soldeerbout. Met de kleinste soldeerpunt en een goede hechting door het fixeren met plakband, lukt het me om een testopstelling te creëren van twee pixels. Deze heb ik vervolgens met een Arduino Uno en de Adafruit NeoPixel library aangestuurd om het effect te kunnen evalueren.
Mijn eerste observatie geeft aan dat het solderen van deze SMD-componenten een uitdaging op zich is. Wanneer de neopixels goed gefixeerd zijn en er goede soldeertin gebruikt wordt met de juiste temperatuurinstelling, lukt het om 40 AWG (0,08 mm diameter) verbindingen te monteren. De verbindingen zijn fragiel en kunnen slechts beperkte krachten doorstaan. Wanneer ze licht geven, doen ze dat in alle gewenste kleuren (24-bit kleurdefinitie) en ook nog met grote felheid. Kortom: klein, fragiel, fel en veelkleurig. Montage vereist een vaste hand en een goede fixatie.
